Τετάρτη 8 Απριλίου 2015

JPEG

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το JPEG ή JFIF είναι ένα πρότυπο απωλεστικής συμπίεσης εικόνων. Δημιουργήθηκε από την ομάδα Joint Photographic Experts Group-JPEG από την οποία πήρε και το όνομα. Λόγω του μικρού μεγέθους αρχείου που μπορεί να προκύψει με αυτή τη μέθοδο συμπίεσης, χρησιμοποιείται κυρίως σε ιστοσελίδες (οπώς και το GIF) και σε φωτογραφικές μηχανές: σε υψηλές αναλύσεις μία εικόνα η οποία δεν έχει συμπιεστεί μπορεί να χρησιμοποιεί εως και 40MB χώρου ενώ σε μορφή JPEG χρησιμοποιεί περίπου 3MB). Οι επεκτάσεις αρχείου που έχουν περιεχόμενο JPEG ειναί .jpg .jpeg .jif .jpe .jfif.

Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μια ασυμπίεστη ψηφιογραφική εικόνα (Bitmap) μπορεί να έχει, ανάλογα με την ανάλυσή της, πολύ μεγάλο μέγεθος. Για παράδειγμα, μια εικόνα σε ανάλυση 1024x768 έχει μέγεθος 2,25MB, καταλαμβάνοντας αντίστοιχο χώρο σε ένα μέσο αποθήκευσης, όπως σε ένα σκληρό δίσκο ή μια κάρτα μνήμης, ή απαιτώντας μεγάλο χρόνο προκειμένου να μεταφορτωθεί από ένα χρήστη του Διαδικτύου με αργή σύνδεση. Το μέγεθος έπρεπε να μειωθεί χωρίς ιδιαίτερη απώλεια ποιότητας. Έτσι, ήταν απαραίτητο να δημιουργηθεί κάποιο πρότυπο για την συμπίεση των εικόνων. Την δημιουργία αυτού του προτύπου ανέλαβε η ομάδα JPEG. Η ομάδα δημιουργήθηκε το 1986 και το πρότυπο το 1992. Το πρότυπο αυτό ονομάστηκε, επίσημα, ISO 10918-1 το 1994.

Απωλεστική Συμπίεση-Ατέλειες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λόγω του ότι το JPEG αφορά απωλεστική συμπίεση, εμφανίζονται ατέλειες στην εικόνα. Ανάλογα με το επίπεδο συμπίεσης που θα επιλεγεί (0 έως 100) αυξάνεται ή μειώνεται η ποιότητα της εικόνας μαζί με το μέγεθος του αρχείου. Υπάρχουν διαφόρων ειδών ατέλειες στην εικόνα JPEG. Μια ατέλεια είναι ο χωρισμός της εικόνας σε τετράγωνα 8x8 πίξελ. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται "macroblocking". Άλλες ατέλειες είναι η χρωματική παραμόρφωση, η παραμόρφωση των άκρων της εικόνας και η ανομοιομορφία των χρωμάτων (τα χρώματα δεν είναι συμπαγή και αναμειγνύονται στις άκρες του αντικειμένου που απεικονίζεται).
Ωστόσο, οι απώλειες αυτές δεν είναι, τις περισσότερες φορές, ορατές, εφόσον η απεικόνιση γίνεται σε οθόνη υπολογιστή. Αρχίζουν να εμφανίζονται όταν ο λόγος συμπίεσης μεγαλώσει αρκετά (περισσότερο από 60%) και η απεικόνιση γίνεται μέσω βιντεοπροβολέα σε μεγάλων διαστάσεων οθόνη. Οι εικόνες JPEG δεν είναι κατάλληλες για χρήση σε εκτυπωτικές εργασίες σε τυπογραφείο ή μεγάλων διαστάσεων σχεδιογράφους (plotters) και η χρήση τους σε αυτές τις περιπτώσεις αποφεύγεται.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Commons logo
Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα

Byte

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ποσότητες μπάιτ
Διαδεδομένη χρήση και
κατά SI πρότυπο νόημα
Πρότυπα δυαδικού προθέματος
σύμφωνα με IEC 60027-2
ΌνομαΣύμβολοΠοσότηταΌνομαΣύμβολοΠοσότητα
ΚιλομπάιτKB210 (103)ΚιμπιμπάιτKiB210
ΜεγαμπάιτMB220 (106)ΜεμπιμπάιτMiB220
ΓιγαμπάιτGB230 (109)ΓκιμπιμπάιτGiB230
ΤεραμπάιτTB240 (1012)ΤεμπιμπάιτTiB240
ΠεταμπάιτPB250 (1015)ΠεμπιμπάιτPiB250
ΕξαμπάιτEB260 (1018)ΕξμπιμπάιτEiB260
ΖεταμπάιτZB270 (1021)ΖεμπιμπάιτZiB270
ΙωταμπάιτYB280 (1024)ΙωμπιμπάιτYiB280
Το byte (μπάιτ) (συμβολίζεται με B) είναι μονάδα μέτρησης ποσότητας πληροφορίας στα υπολογιστικά συστήματα, εμφανιζόμενη συνήθως στα διάφορα επίπεδα της ιεραρχίας μνήμης τους. Ένα byte ισοδυναμεί με 8 bit. To byte μπορεί να αντιπροσωπεύσει τιμές από 0 έως και 255 στο δεκαδικό σύστημα (28=256 τιμές). Γενικά μια σειρά με n bits αντιπροσωπεύουν 2^n διαφορετικές τιμές.
Το byte είναι και η βασική μονάδα μέτρησης (χώρου και πληροφορίας) στα υπολογιστικά συστήματα. Παλαιότερα είχαν χρησιμοποιηθεί σε διάφορους υπολογιστές και άλλες μονάδες, από 1 ως 60 bit, αλλά σήμερα επικρατεί το οκτάμπιτο byte. Ένας λόγος γι' αυτό είναι η συμβατότητά του με το οκτάμπιτο πρότυπο ASCII.
Πολλαπλάσια του byte είναι τα:
Kilobyte (Κιλομπάιτ), 1 kB = 1.024 bytes = 210 bytes
Megabyte (Μεγαμπάιτ), 1 MB = 1.048.576 bytes = 1024 kilobytes = 220 bytes
Gigabyte (Γιγαμπάιτ), 1 GB = 1.073.741.824 bytes = 230 bytes
Terabyte (Τεραμπάιτ), 1 TB = 1.099.511.627.776 bytes = 240 bytes
Petabyte (Πεταμπάιτ), 1 PB = 1.125.899.906.842.624 bytes = 250 bytes
Exabyte (Εξαμπάιτ), 1 EB = 1.152.921.504.606.846.976 bytes = 260 bytes
Zettabyte (Ζεταμπάιτ), 1 ΖB = 1.180.591.620.717.411.303.424 bytes = 270 bytes
Yottabyte (Γιωταμπάιτ), 1 YB = 1.208.925.819.614.629.174.706.176 bytes = 280 bytes
Σε ό,τι αφορά την ποιοτική αξία του byte ως πληροφορίας και ως χωρητικότητας πρέπει να διευκρινιστούν τα εξής:
  • Όταν λέγεται ότι ένα αρχείο έχει πληροφορία 1 KByte, σημαίνει ότι αποτελείται από 1.024 bytes, δηλαδή 1024 επί 8 bit ( = 8192 συνολικά 0 και 1). Αυτό είναι το πραγματικό μέγεθος της πληροφορίας καθεαυτής.
  • Όταν λέγεται το αρχείο έχει χωρητικότητα 1 KByte σημαίνει πως στον αποθηκευτικό χώρο έχει καταλάβει θέσεις συνολικής αξίας 1.024 bytes, χωρίς αυτό να αντικατοπτρίζει το μέγεθος της πληροφορίας του, που μπορεί να είναι λιγότερη των 1.024 bytes. Δηλαδή, το μέγεθος του αρχείου μπορεί να είναι 804 bytes (μέγεθος πληροφορίας) και η χωρητικότητά του - οι θέσεις που καταλαμβάνει στο χώρο του αποθηκευτικού μέσου - να ισοδυναμεί με 1.024 bytes (μέγεθος χωρητικότητας).

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Tanenbaum, Andrew S.Αρχιτεκτονική Υπολογιστών: Μια δομημένη προσέγγιση, Εκδ. Κλειδάριθμος, 2000

Εξυπηρετητής

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Server)
Εξυπηρετητές του ΙδρύματοςWikimedia.
Εξυπηρετητής ή διακομιστής (αγγλ.server) είναι υλικό ή / και λογισμικό που αναλαμβάνει την παροχή διάφορων υπηρεσιών, «εξυπηρετώντας» αιτήσεις άλλων προγραμμάτων, γνωστούς ως πελάτες (clients) που μπορούν να τρέχουν στον ίδιο υπολογιστή ή σε σύνδεση μέσω δικτύου. Όταν ένας υπολογιστής εκτελεί κυρίως τέτοια προγράμματα εξυπηρετητές συνεχόμενα, 24 ώρες την ημέρα, τότε μπορούμε να αναφερθούμε σε όλον τον υπολογιστή ως εξυπηρετητή, αφού αυτή είναι η κύρια λειτουργία του. Παρομοίως, ως πελάτημπορούμε να θεωρήσουμε είτε κάποιο λογισμικό που επικοινωνεί και υποβάλει αιτήματα στον εξυπηρετητή, είτε σε όλο τον υπολογιστή όταν ο εξυπηρετητής είναι άλλος υπολογιστής και οι 2 υπολογιστές είναι συνδεδεμένοι σε ένα δίκτυο.

Γενικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η επικοινωνία μεταξύ πελάτη και εξυπηρετητή γίνεται μέσω ενός τοπικού δικτύου, ή ακόμα και μέσω του Διαδικτύου. σε μεγάλα δίκτυα όπου ο εξυπηρετητής αναλαμβάνει πολλές εξυπηρετήσεις είναι συνήθως υπολογιστής που διαφέρει ως προς τη σύνθεσή του από άλλους κοινούς υπολογιστές, μιας και οι δυνατότητες του είναι σαφώς αναβαθμισμένες. Κύρια χαρακτηριστικά ενός εξυπηρετητή είναι οι επεξεργαστές που υποστηρίζει και χρησιμοποιεί για την επεξεργασία των δεδομένων που δέχεται, οι γρήγοροι και μεγάλης χωρητικότητας σκληροί δίσκοι αλλά και οι ταχύτατες μνήμες που υποστηρίζει. Συνήθως συνοδεύεται από σύστημα διπλής τροφοδοσίας (dual power supply) και από συσκευή αδιάλειπτης παροχής ενέργειας (UPS), για μεγαλύτερη αξιοπιστία και σιγουριά στις παρεχόμενες υπηρεσίες του.

Υλικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πρώτος εξυπηρετητής ιστού, του Τιμ Μπέρνερς Λι.
Οι υπολογιστές που χρησιμοποιούνται ως εξυπηρετητές δικτύου πρέπει να μπορούν να δουλεύουν όλη την ημέρα και συνεχώς χωρίς διακοπές. Για το λόγο αυτό οι εταιρείες κατασκευής υπολογιστών και τμημάτων υπολογιστών προσφέρουν ξεχωριστές κατασκευές για εξυπηρετητές. Φυσικά αυτές οι κατασκευές μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για προσωπικό υπολογιστή όμως ανεβάζουν το κόστος.
Συνηθισμένα χαρακτηριστικά για το υλικό είναι:
  • μητρικές πλακέτες με
    • μεγάλη αντοχή στις θερμοκρασίες
    • ενσωματωμένα συστήματα RAID
    • ενσωματωμένη κάρτα οθόνης μικρής μνήμης και ταχύτητας
    • πιο άνετα κατανεμημένα τα στοιχεία της μνήμης και του επεξεργαστή ώστε να είναι δυνατή η ψύξη και των δύο από ξεχωριστά δυνατά ανεμιστηράκια
    • λιγότερες θύρες επέκτασης
    • περισσότερα ενδεικτικά στοιχεία λειτουργίας
    • δυνατότητα χρήσης μνήμης ECC
  • κουτιά
    • βαριά
    • με ειδικό κλείδωμα
    • θέσεις για περισσότερα ανεμιστηράκια
    • ειδικά διαμορφωμένους εσωτερικούς χώρους ώστε να γίνεται πιο καλή κυκλοφορία του αέρα
    • ειδικά κουτιά που μπορούν να ενσωματωθούν σε rack
  • δίσκοι
    • με προδιαγραφές για μεγαλύτερο συνεχόμενο χρόνο χρήσης
    • που μπορούν να αποσυνδέονται την ώρα που είναι σε λειτουργία

Λογισμικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λειτουργικό σύστημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα περισσότερα λειτουργικά συστήματα έχουν ειδική έκδοση για χρήση ως εξυπηρετητή ή μπορούν να διαμορφωθούν έτσι εκ τον υστέρων εκτελώντας λογισμικό που κάνει την εξυπηρέτηση.
Οι περισσότεροι εξυπηρετητές του διαδικτύου αναλαμβάνουν πολύ δουλειά και είναι κατάλληλα οργανωμένοι με χαρακτηριστικά που τους διαφοροποιούν από απλούς εξυπηρετητές από τα οποία είναι:
  • δυνατότητα λειτουργίας χωρίς την ύπαρξη:
    • πληκτρολογίου
    • οθόνης
    • γραφικού περιβάλλοντος
    • κάρτας ήχου
  • δυνατότητες επιλογής χρόνου επεξεργασίας των διάφορων προγραμμάτων
  • πρόγραμμα επικοινωνίας με το UPS
  • δυνατότητα χρήσης περισσότερων του ενός επεξεργαστή
  • δυνατότητα συνεπεξεργασίας με άλλους υπολογιστές- εξυπηρετητές
  • περισσότερες δυνατότητες αλλαγής του υλικού και αναβάθμισης του λειτουργικού χωρίς την ανάγκη επανεκκίνησης του συστήματος
  • περισσότερα συστήματα ασφαλείας

Προγράμματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολλά σύγχρονα προγράμματα δουλεύουν με τη λογική πελάτη - εξυπηρετητή. Ακόμα και το ίδιο το λειτουργικό σύστημα δουλεύει με αυτήν τη λογική. Τα προγράμματα ζητάνε κάποια ενέργεια και το λειτουργικό σύστημα αναλαμβάνει να τα εξυπηρετήσει εκτελώντας τις λειτουργίες που του ζητήθηκαν.
Συνήθως τα περισσότερα προγράμματα εξυπηρετητών απαιτούν και ξεχωριστό υπολογιστή-εξυπηρετητή χωρίς αυτό να είναι πάντα απαραίτητο.
Συνηθισμένοι εξυπηρετητές-προγράμματα σε περιβάλλον γραφείου που μπορεί να εκτελούνται στον ίδιο ή σε ξεχωριστούς υπολογιστές είναι:
  • Εξυπηρετητής αρχείων (file server)
  • Εξυπηρετητής εκτυπωτών (printer server)
  • Εξυπηρετητής αντιγράφων ασφαλείας (backup server)
  • Εξυπηρετητής βάσεων δεδομένων (database server)
  • Εξυπηρετητής φαξ (fax server)
  • Εξυπηρετητής διαμεσολαβητή (proxy server)
  • Εξυπηρετητής ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (mail server)
  • Εξυπηρετητής ήχου (sound server)
  • Εξυπηρετητής γραφικής απεικόνισης
Μερικοί εξυπηρετητές όπως εκτυπώσεων, ήχου, γραφικής διεπαφής θεωρούνται αυτονόητο ότι εξυπηρετούν τον ίδιο υπολογιστή, όμως αυτό δεν είναι απαραίτητο, για παράδειγμα ένας υπολογιστής μπορεί να μην εκτυπώνει στον δικό του εκτυπωτή αλλά να τις εκτυπώνει σε άλλο υπολογιστή του δικτύου, όμοιος και με τον εξυπηρετητή που απεικονίζειγραφικές διεπαφές, θα μπορούσε να απεικονίζει τα προγράμματα σε μία οθόνη ενός άλλου υπολογιστή του δικτύου.
Συνηθισμένοι εξυπηρετητές-προγράμματα στο Ίντερνετ είναι:
  • Παγκόσμιου Ιστού με το πρωτόκολλο http (http server)
  • Domain Name System (DNS server)
  • Ηλεκτρονικού ταχυδρμείου (mail server)
  • Μεταφοράς αρχείων με το πρωτόκολλο FTP (ftp server)
  • irc και instant messaging (irc server)
  • Επικοινωνίες φωνής
  • streaming audio και video (streaming server)
  • Online παιχνίδια

Παρατηρήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κάθε εξυπηρετητής δικτύου έχει διαφορετικές ανάγκες για υλικό. Συνήθως έχει ανάγκη από γρήγορη πρόσβαση στο δίκτυο όμως ένας εξυπηρετητής φαξ δεν θα υποφέρει τόσο αν δεν έχει γρήγορη κάρτα δικτύου ή αρκετή μνήμη όσο το να έχει προβληματικό modem. Ένας εξυπηρετητής αρχείων και ένας εξυπηρετητής αντιγράφων ασφαλείας είναι προτιμότερο να έχουν όσο γίνεται πιο αξιόπιστους και πιο ταχείς δίσκους από το να έχουν μεγαλύτερο επεξεργαστή ή περισσότερη και ακριβότερη μνήμη.
Ένας εξυπηρετητής DNS χρειάζεται όσο το δυνατό μεγαλύτερη ασφάλεια και γι αυτό το λόγο εκείνο που χρειάζεται περισσότερο είναι να τρέχουν όσο το δυνατόν λιγότερα προγράμματα.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Commons logo
Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα