Μαχμούτ Β΄ (Σελτζούκος σουλτάνος)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

ο Μαχμούτ Β΄ (περίπου 1105 - 1131 μ.Χ.) υπήρξε σουλτάνος του σελτζουκικού σουλτανάτου της Βαγδάτης, μετά το θάνατο του πατέρα του Μεχμέτ Α΄ το 1118. Την εποχή εκείνη που ο Μαχμούτ έγινε στην ουσία κυβερνήτης του Ιράκ και της Περσίας, ήταν μόλις 14 ετών.

Ο Μαχμούτ Β΄ πολέμησε εναντίον του σελτζουκίδη σουλτάνου του Χορασάν και θείου του, Αχμέτ Σαντζάρ, εναντίον του οποίου είχε επαναστατήσει το 1105 ο Μεχμέτ Α΄. Η βασιλεία του Μαχμούτ Β΄ σημαδεύτηκε από αυξανόμενη αναρχία, καθώς πολυάριθμοι τοπικοί εμίρηδες που είχαν καταπιεστεί από τον πατέρα του στο παρελθόν, αγωνίζονταν να ξανακερδίσουν την ανεξαρτησία των περιοχών τους.

Το 1120, ο νεαρός αδερφός του, Μασούτ, επαναστάτησε εναντίον του, αλλά ο εμφύλιος πόλεμος που ακολούθησε τελείωσε τον επόμενο χρόνο χάρις στη μεσολάβηση του ηγεμόνα της Μοσούλης, Ακ Σονκόρ Μπουρσουκί, και ο Μασούτ έλαβε χάρη. Το 1129 ο Μαχμούτ αναγνώρισε επίσημα την εξουσία του εμίρη Ζενγκί στη Συρία και το Βόρειο Ιράκ, μετά την υποστήριξή του δεύτερου στην καταστολή της εξέγερσης του αλ-Μουσταρσίντ, χαλίφη της Βαγδάτης, εξέγερση που στην ουσία ήταν ξεσηκωμός των Αράβων υπηκόων εναντίον της τουρκικής σελτζουκικής ελίτ που τους εξουσίαζε.

Ο Μαχμούτ πέθανε σε ηλικία 26 ετών, το 1131. Το θάνατό του ακολούθησε εμφύλιος πόλεμος μεταξύ του γιου του Νταβούτ, του ανιψιού του Μασούτ και του μπέη Τογρούλ Β΄.

Κατηγορία: 

• Σελτζούκοι Σουλτάνοι